Gözleri Mavi Çocuk
kağıt topluyordu gözleri mavi çocuk
yüzü kir pas içinde dişleri sararmış
fakat bir gülümsemesi var
ömre bedel
küçücük ellerinde parmakları kesik eldiven
buz gibi kağıt arabasını tutuyor
boyu zor yetiyor
ayağında yırtık ayakkabı
yüzünde eşsiz bir gülücük
gözleri mavi çocuk
insanların çöplerinden medet ummak
üç beş kuruş ekmek parası çıkartmaya çalışmak
daha onlu yaşlarda hayata en diplerden başlamak
nasıl bir gelecek hayali kurabilir ki
nasıl bir mutlu son hayal edebilir
gözleri mavi çocuk
boyunun zor yettiği kağıt arabasını sürüyor
minik ellerinde parmakları kesik eldiven
yüzünde eşsiz gülümsemeyle
karışıyor kalabalığa...
Vedat Selamoğlu
vedobay
|
|